سقف های مشبک، کاسه ای و یا سقف های وافل نوع دیگری از سقف ها هستند که برای قسمتی از سقف که بار کمتری را تحمل می کند، اجرا می شود. سقف مانند دال دوطرفه عمل کرده وهزینه ی اجرای کمتری را نسبت به انواع روش های سقف های دال مجوف مانند کوبیاکس، یوبوت و همین طور هزینه ی بسیار پایین تری نسبت به سازه های عرشه فولادی دارد. و در سقف وافل نیازی به میلگردهای تقویتی و اتصال آن ها به تیرها نیست بنابراین می تواند از زمان اجرای کمتری برخوردار باشد.

تأسیسات برقی و مکانیکی ساختمان در واقع حکم شریان حیاتی آن بوده و هر گونه خطا در طراحی و اجرای آن بهره برداری از ساختمان را دچار مشکل اساسی می نماید.
در روش های قدیمی برای اجرای تأسیسات لوله های تأسیساتی در کف واحد تعبیه می شد و روی آن ها ماهیچه سیمانی کشیده می شود و فضای بین آن ها پوکه ریزی گردیده و روی پوکه ها یک لایه ملات ماسه سیمان کشیده شده تا بتوان روی آن حرکت کرد و در آخر سرامیک کار می شود.

بخش اول
اتصال های جوش داده شده در یک اسکلت یا سازه، باید قدرت تحمل تنش های ساده یا مرکبی که به صورت استاتیک یا دینامیک روی آن ها اعمال می شود را داشته باشد، بر این اساس طراحی و محاسبات جوش ها صورت می گیرد، و باید مشخص شود که تا چه اندازه جوش، سالم و رضایت بخش است.

سازه های واقع در مناطق لرزه خیز نیازمند سیستمی در جهت مقاومت در برابر بارهای جانبی زلزله هستند. این سیستم باید علاوه بر مقاومت و سختی کافی، اقتصادی نیز باشد و بتواند در تحریکات شدید رفتار غیر ارتجاعی زیاد به جهت جذب و مستهلک کردن انرژی از خود نشان دهد. از نظر تاریخی، مهاربندها از پایان قرن 19 تاکنون برای پایداری جانبی اکثر ساختمان های بلند دنیا مورد استفاده بوده اند. به عنوان مثال مجسمه آزادی که در سال 1883 در نیویورک ساخته شد، یکی از سازه های مهاربندی شده بزرگ است.

کاربرد های انرژی باد از گذشته تا به امروز
اوایل از انرژی باد در قالب آسیاب های بادی برای آسیاب گندم و ذرت، پمپ کردن آب و قطع درختان استفاده می شد. اما امروزه از انرژی باد اغلب در تولید برق با استفاده از توربین های بادی بهره گیری می شود و یکی از جدیدترین روش های استفاده از منبع دائمی انرژی باد، تولید الکتریسیته توسط توربین های بادی است که در سال های اخیر رونق و پیشرفت بسیاری داشته است.